Geo-engineering als oplossing voor klimaatverandering?
Nu blijkt dat het CO2-probleem niet snel kan worden opgelost, de hoeveelheid broeikasgassen stijgt jaarlijks nog flink, denkt men aan andere alternatieven. Zoals daar bijvoorbeeld is geo-engineering. Maar dat is niet zonder risico's. Eén van de ideeën is om het invallende zonlicht te verminderen. Solar-engineering wordt dit genoemd. Door zonlicht tegen te houden kan men de temperatuur laten dalen. Wat men kan doen is spiegels in de ruimte plaatsen of een andere methode kan zijn een grote hoeveelheid zwaveldeeltjes hoog in de stratosfeer blazen. In beide omstandigheden wordt het zonlicht weerkaatst. De risico's zijn groot als je vooraf niet weet wat de gevolgen kunnen zijn van de technieken. Er kan een tegenwerkende kracht ontstaan. Het KNMI en de TU Delft onderzochten enkele zonsverduisteringen. Zij kwamen tot de conclusie dat zelfs tijdens een gedeeltelijke zonsverduistering, stapelwolken boven land vrijwel direct oplosten. En er als geen wolken zijn, valt er ook geen zonlicht te weerkaatsen. Laaghangende stapelwolken verdwenen bij 15% zonsverduistering vrij snel boven land. Het was toen buiten nog volop licht. Op vergelijkbare dagen met vergelijkbare bewolking, maar zonder zonne-eclips, was dit niet aan de orde. Boven zee verdwenen de wolken in beide omstandigheden niet. Het oplossen van de wolken komt door de temperatuurdaling van het land door minder zonnestraling. Er is dan minder opstijgende warme lucht die de wolken in stand houden. Het oplossen van de wolken heeft invloed op de stralingsbalans van de Aarde. Stapelwolken kaatsen zonlicht terug en geen wolken betekent meer inkomende zonnestraling. Misschien kunnen stapelwolken dan niet meer uitgroeien tot regenwolken.